III. Yönetim ve ödeme
III. Yönetim ve ödeme
Madde 961 - Özenli bir yönetim, rehnedilmiş alacağın muacceliyetinin ihbarını ve tahsil edilmesini gerekli kılıyorsa alacaklı bu işlemleri yapabilir; rehin alacaklısı da alacaklıyı bu işlemlerin yapılmasına zorlayabilir.
Rehin kendisine ihbar edilmiş olan borçlu, borcunu asıl alacaklıya veya rehin alacaklısına ancak diğerinin rızasıyla ödeyebilir.
Bu rızanın bulunmaması hâlinde borçlu, borcunu tevdi etmekle yükümlüdür.
I-) Türk Kanunu Medenîsi:
III. İdare ve tediye
Madde 875
İyi bir idarenin iktiza ettiği tedbirlerden olduğu halde rehin edilmiş alacağın sahibi bu alacağı mutalebe edebildiği gibi tahsil de edebilir ve mürtehin olan alacaklı tarafından bu tedbirleri yapmağa icbar dahi edilebilir. Rehinden haberdar edilen borçlu, borcunu alacaklısiyle mürtehinden hiç birine diğerinin rızası olmaksızın ödeyemez. İttifak edemedikleri halde borcunu resmî bir mevkie yatırmağa mecburdur.
II-) Madde Gerekçesi:
Yürürlükteki Kanunun 875 inci maddesini karşılamaktadır.
Madde kaynak Kanunun 906 ncı maddesine uygun olarak üç fıkra hâlinde düzenlenmiştir.
Maddeyle rehinli alacaklıya, alacaklı tarafından yapılması gereken muacceliyet ihbarı ve diğer işlemleri yapabilme yetkisi tanınmakta, rehin kendisine ihbar edilmiş borçluya, rehinli alacaklının rızası olmadan ödemede bulunması yasaklanmaktadır. Üçüncü fıkrada yürürlükteki metinde yer alan “resmî bir mevkie yatırma” ifadesi yerine Borçlar Kanununun 91 inci maddesi1 anlamında “tevdi” terimi kullanılmıştır.
III-) Kaynak İsviçre Medenî Kanunu:
1-) ZGB:
III. Verwaltung und Abzahlung
Art. 906
1 Erfordert die sorgfältige Verwaltung die Kündigung und Einziehung der verpfändeten Forderung, so darf deren Gläubiger sie vornehmen und der Pfandgläubiger verlangen, dass sie vorgenommen werde.
2 Zahlungen darf der Schuldner, sobald er von der Verpfändung benachrichtigt ist, an den einen nur mit Einwilligung des andern entrichten.
3 Wo diese fehlt, hat er den geschuldeten Betrag zu hinterlegen.
2-) CCS:
III. Administration et remboursement
Art. 906
1 Le propriétaire de la créance engagée peut la dénoncer ou en opérer le recouvrement et le créancier gagiste a le droit de l’y contraindre, si ces mesures sont commandées par l’intérêt d’une bonne gestion.
2 Le débiteur, avisé du gage, ne peut s’acquitter entre les mains du propriétaire ou du créancier gagiste qu’avec le consentement de l’autre intéressé.
3 A défaut de ce consentement, il doit consigner.
1 Hüküm 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 107. maddesine tekabül etmektedir.