I. Ev düzeni ve gözetim
B. Hükümleri
I. Ev düzeni ve gözetim
Madde 368 - Birlikte yaşayan kimseler evin düzenine tâbidir. Bu düzenin kuruluşunda ev halkından her birinin yararı adil biçimde gözetilir.
Ev halkının her biri, özellikle öğrenimi, eğitimi, dinî inançları, meslek ve sanatı için gerekli özgürlükten yararlanır.
Ev başkanı, birlikte yaşayanların evdeki eşyasını özenle korumak ve güvenlik altında bulundurmakla yükümlüdür.
I-) Türk Kanunu Medenîsi:
B HÜKÜMLERİ
I. Umumi kaideleri
Madde 319
Birlikte yaşayan kimseler, evin kaidelerine tabidir; bu kaidelerde her birinin menfaati âdilâne bir surette gözetilmiş olmak lâzımdır.
Birlikte yaşayan kimselerden her biri bilhassa talim ve terbiyeleri, sanatları yahut dinî ihtiyaçları için muktazi hürriyetten istifade ederler.
Evin reisi, birlikte yaşayanların evdeki eşyasını, kendi eşyasına karşı göstereceği aynı ihtimam ile muhafaza etmek ve emniyet altında bulundurmakla mükelleftir.
II-) Madde Gerekçesi:
Yürürlükteki Kanunun 319 uncu ve İsviçre Medenî Kanununun 332 nci maddelerini karşılayan bu maddedeki tek hüküm değişikliği, ev başkanı(nı)n göstermesi gereken özenin ölçüsünü düzenleyen üçüncü fıkrada yapılmıştır. Yürürlükteki metne ve 1984 tarihli Öntasarıyla İsviçre Medenî Kanunundaki kaynak maddeye göre bu özen, ev başkanı(nı)n kendi eşyasına göstereceği özenle aynı iken; maddede bu ölçüden ayrılınmış ve somut olayın özelliğine göre gösterilmesi gereken objektif bir özen aranmıştır.
III-) Kaynak İsviçre Medenî Kanunu:
1-) ZGB:
B. Wirkung
I. Hausordnung und Fürsorge
Art. 332
1 Die Ordnung, der die Hausgenossen unterstellt sind, hat auf die Interessen aller Beteiligten in billiger Weise Rücksicht zu nehmen.
2 Insbesondere soll den Hausgenossen für ihre Ausbildung, ihre Berufsarbeit und für die Pflege der religiösen Bedürfnisse die nötige Freiheit gewährt werden.
3 Die von den Hausgenossen eingebrachten Sachen hat das Familienhaupt mit der gleichen Sorgfalt zu verwahren und gegen Schaden sicherzustellen wie die eigenen.
2-) CCS:
B. Effets
I. Ordre intérieur
Art. 332
1 Les personnes vivant en ménage commun sont soumises à l’ordre de la maison, qui doit être établi de manière à tenir équitablement compte des intérêts de chacun.
2 Elles jouissent, en particulier, de la liberté qui leur est nécessaire pour leur éducation, leur profession ou leurs besoins religieux.
3 Le chef de famille veille à la conservation et à la sûreté de leurs effets avec la même diligence que s’il s’agissait des siens propres.