Madde 196

II. Eşler birlikte yaşarken

Madde 196 - Eşlerden birinin istemi üzerine hâkim, ailenin geçimi için her birinin yapacağı parasal katkıyı belirler.

Eşin ev işlerini görmesi, çocuklara bakması, diğer eşin işinde karşılıksız çalışması, katkı miktarının belirlenmesinde dikkate alınır.

Bu katkılar, geçmiş bir yıl ve gelecek yıllar için istenebilir.

I-) Yargı Kararları:

1-) YİBK, T: 12.12.1966, E: 1966/5, K: 1966/11:

“… Türk Kanunu Medenisinin 152/2 ve 161 inci maddelerinin uygulamasında mecburi askerlik görevini yapan ve başka hiçbir geliri ve serveti olmayan kocanın nafaka ile sorumlu tutulmaması gerektiğine … karar verildi.” (RG. 13.03.1967; S: 12550).

2-) Y. 2. HD, T: 15.06.2005, E: 2005/6918, K: 2005/9212:

“... Davalı kadın bileştirilen davasında Türk Medeni Kanununun 196. maddesi uyarınca kocanın yapması gereken parasal katkı konusunda talepte bulunmuştur. Davalı-davacı kadının bu talebi hakkında olumlu - olumsuz bir karar verilmemesi doğru olmamıştır.”

3-) Y. 2. HD, T: 13.03.2003, E: 2003/2288, K: 2003/3441:

“... davacı, davalının evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerini yerine getirmediğini de ileri sürerek, ailenin geçimi için davalıdan parasal katkı da talep etmiştir (TMK’nun 195 ve 196). Tanık beyanlarından tarafların hâlen aynı evde birlikte oturmaya devam ettikleri ancak davalının ailenin geçimine katkıda bulunmadığı anlaşılmaktadır. Davacının talebi haklıdır (TMK. 196). Bu nedenle davalının tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir  ...”

4-) Y. 3. HD, T: 03.12.2002, E: 2002/13988, K: 2002/14391:

“… Her şeyden önce koca, aile olmanın sorumluluğunu üstlenip, eşinin sağlık, barınma vb. gibi ihtiyaçlarına maddi gücü oranında katkıda bulunmak zorundadır.

Somut olayda tarafların yaklaşık 40 küsur yıldır evli oldukları ve aynı evi paylaştıkları, davacının ev kadını olup ev işlerini üstlendiği, çeşitli hastalıkları bulunduğu, geliri olmadığı için kocanın maddi katkısına ihtiyacı olduğu buna karşın davalı eşin Bağ-Kur emeklisi olup, evi, arsaları ve önceki çalışmalarından kazanımları bulunduğu anlaşılmaktadır. ...

Uygulama, dosya içeriğine, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumuna uygun olmayıp, davacının sağlık giderlerini bile asgari ölçüde karşılayacak düzeyde bulunmamaktadır. Mahkeme gerekçesinde de doğru olarak vurgulandığı gibi davalı eşi olan davacıya gücü nispetinde yeterli maddi katkıda bulunmak ve gerekirse taşınmazlarını nakite dönüştürerek ihtiyaçları karşılamak zorundadır …” 

II-) Türk Kanunu Medenîsi:

Hükmün, Türk Kanunu Medenîsi’nde bir karşılığı bulunmamaktadır.

III-) Madde Gerekçesi:

Madde İsviçre Medenî Kanununun 173 üncü maddesinin yeni hükmü göz önünde tutulmak suretiyle değiştirilerek yeniden kaleme alınmıştır. Burada eşlerin birlikte yaşamları devam ederken, hâkimin alacağı özel bir önlem hükme bağlanmıştır. Bu hükümle eşlerin evlilik birliğinin devamı sırasında ailenin geçimi için gerekli olan parasal katkıya ilişkin önlem öngörülmüştür. Hâkimin, parasal katkıda bulunma kararı verirken göz önünde tutması gereken ölçüler ikinci fıkrada belirlenmiştir. Bu fıkra hükmüne göre hâkim katkı miktarını belirlerken eşin ev işlerini görmesini, çocuklara bakmasını, diğer eşin işinde karşılıksız olarak çalışması hususlarını göz önünde tutacaktır.

Maddenin üçüncü fıkrasında önlem niteliğinde hükmedilecek katkı süresinin başlangıcı gösterilmiştir. Buna göre bu katkı istemden geriye doğru bir yıl ile gelecek yılları kapsayacaktır.

IV-) Kaynak İsviçre Medenî Kanunu: